(( سُبْحَانَ الْمَلِكِ
الْقُدُّوسِ.))
119- "Her türlü noksanlıklardan uzak olan mutlak
hükümdar Allah’ı tüm noksanlıklardan tenzih ederim."
Bunu üç kere söyler, üçüncüsünde yüksek bir sesle ve
uzatarak şöyle der:
[ رَبِّ الْمَلاَئِكَةِ
وَ الرُّوحِ]
[Meleklerin ve Ruh’un Rabbi.][1]
[1] Nesâi (3/244), Dârekutnî ve diğerleri. Parantez [ ] içi Dârekutnî rivâyetinin
ziyâdesidir ve isnadı sahihtir, (2/31). Bkz. Zâdu’l-Meâd, (ilgili hadisin
tenkidi; Şuayb ve Abdülkâdir el-Arnavût) (1/337).