Ebu Hureyre radıyallahu anh Peygamber aleyhisselamın şöyle buyurduğunu anlatır.
Cehennem ateşine giren kimselerden iki kişi şiddetli bir şekilde feryad etti.
Bunun üzerine Allahü Teala:
— Çıkarın şunları! diye emir buyurdu.
Çıkarılınca kendilerine:
— Neden feryadınız çok şiddetlendi? diye sordu. Onlar
— Bize merhamet edesin, diye böyle yaptık, diye cevap verdiler. Allahü Teala:
— Benim size rahmetim, gidip kendinizi, önceden bulunduğunuz ateşin içerisine tekrar atmanızdır, buyurdu.
Dönerler ve bunlardan birisi, kendini tekrar ateşe atar. Allahü Teala da, kulu emrine uyduğu için ateşi soğuk ve selamet kılar. Diğeri ise yerinde durur ve kendini tekrar ateşe atmaz.
Allahü Teala kendisine:
— Niçin arkadaşının attığı gibi, sen de kendini ateşe atmadın? diye sorar.
Adam,:
— Ey Rabbim, muhakkak ki ben, ateşten çıkarıldıktan sonra tekrar beni oraya atmayacağınızı ümid ve niyaz ederim, diye cevap verir. Bunun üzerine Allahü Teala:
— Niyaz ve ümidin kabul olunmuştur, buyurur ve Rablerinin rahmeti ile her ikisi de Cennete girerler.
(Tirmizi)