Ebu Hüreyre radıyallahü anh anlatıyor:
Resulullah aleyhisselam ahireti şereflendirip yerine Ebu Bekir radıyallahü anh halife olduktan sonra Arab'tan küfredenler küfre dalınca, Hattab oğlu Ömer radıyallahü anh Ebu Bekir'e bu husustaki kararıyla alakalı olarak şöyle dedi:
— Nasıl o insanlara savaş ilan edersin ki, Peygamber aleyhisselam «La ilahe illallah» deyinceye kadar insanlarla harbetmekle emrolundum. Fakat bunu söyleyen kişinin malı da canı da benim nazarımda emniyettedir, Allah hakkı müstesna ki, o kişinin gizli olan niyet ve düşüncesiyle alakalı hisabı Allah'a aittir, buyurmuştur.
Mü'minlerin Emiri Ebu Bekir radıyallahü anh şöyle cevap verdi:
— Allah'a yemin ederim ki namaz ile zekat arasında farklı davranan kimselerle harbedeceğim. Çünkü zekat mal hakkıdır. Allah'ın Peygamberine verdikleri bir dişi oğlağı bile bana vermekten kaçınırlarsa, bu sebeple kendileri ile savaşacağım.
Bunun üzerine Hazreti Ömer şöyle dedi:
— Allah'a yemin ederim ki, bu kimselerle savaşmak Ebu Bekir'in kalbine Allah'ın ilhamından başka bir şey değil, bunlar üzerine harb ilan etmek haktır.
(Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesei)